Pinokio
Pinokio jest to jedna z najwybitniejszych powieści dla dzieci, która kształtuje wyobraźnię dzieci i jest źródłem wielu inspiracji literackich po dziś dzień. Inscenizacja teatralna Baja Pomorskiego włącza główną opowieść o niezwykłym chłopcu-lalce z długim nosem w widowisko teatralne przygotowane przez trupę wędrujących aktorów-komediantów. Tworzą oni niepowtarzalną i zabawną grupę aktorską, która zabiegami czysto teatralnymi przemienia swój teatr-wóz w kolejne miejsca znane z historii Pinokia – dom Dżeppetta, Pole Cudów, dom wróżki czy wnętrze wieloryba. Pinokio jest tu niegrzecznym chłopcem, żądnym poznania świata i chętnie podejmującym ryzykowne decyzje. Oczywiście kłamie, ale też cierpi za każdym razem, gdy wydłuża mu się nos. Na scenie w roli Pinokia oglądamy aktora i animowaną przez niego drewnianą lalkę, z którą dramatycznie obchodzą się Lis i Kot.
Normalny: 38 zł
Ulgowy: 34 zł
Grupowy: 30 zł
Realizatorzy:
Reżyseria: Paweł Aigner
Scenografia: Michał Golubowski
Muzyka: Zbigniew Krzywański
Premiera: 26.02.2006
Czas trwania: 85 min
Od lat: 5
Pinokio – Krzysztof Parda
Dżepetto, Pulcinella, Tata, Doktor II, Gospodarz – Krzysztof Grzęda
Wróżka, Policjantka, Rozyna, Kura – Grażyna Rutkowska-Kusa
Świerszcz, Kot, Doktor III – Marta Parfieniuk-Białowicz
Dyrektor Teatru, Ogniojad, Handlarz. Lis, Doktor I – Mariusz Wójtowicz
Proste prawdy wynikające z opowieści o losach drewnianego chłopca, który po różnych perypetiach zostaje człowiekiem, zyskując prawdziwe serce, podane są niejako przy okazji wciągającej opowieści. Piotr Dąbrowski (Pinokio) [dziś gra go Krzysztof Parda] jest po prostu prawdziwy – to chyba największy aktorski atut – w kreacji rozkapryszonego chłopczyka, Marta Parfieniuk bawi się drugoplanowymi kreacjami – chociażby Świerszczem, błyszczą Mariusz Wójtowicz i Krzysztof Grzęda. A obserwowanie na scenie – i poza nią – Grażyny Rutkowskiej-Kusa to prawdziwy smaczek.
Szymon Kiżuk, Żywy Pinokio, Gazeta Pomorska (03.03.2006)
Spektakl, podobnie jak Kandyd, którego reżyserował również Paweł Aigner, jest żywiołowy, komediowy i rozśpiewany. Teatralna przygoda dla widza rozpoczyna się jeszcze przed podniesieniem kurtyny. Mocnym atutem spektaklu są bajeczna i metaforyczna zarazem scenografia Michała Golubowskiego i muzyka Zbigniewa Krzywańskiego, byłego gitarzysty zespołu Republika.
Anna Pawłowska, Pinokio oswaja dzieci ze sztuką, Nowości (28.02.2006)
Pinokio – Krzysztof Parda
Dżepetto, Pulcinella, Tata, Doktor II, Gospodarz – Krzysztof Grzęda
Wróżka, Policjantka, Rozyna, Kura – Grażyna Rutkowska-Kusa
Świerszcz, Kot, Doktor III – Marta Parfieniuk-Białowicz
Dyrektor Teatru, Ogniojad, Handlarz. Lis, Doktor I – Mariusz Wójtowicz
Proste prawdy wynikające z opowieści o losach drewnianego chłopca, który po różnych perypetiach zostaje człowiekiem, zyskując prawdziwe serce, podane są niejako przy okazji wciągającej opowieści. Piotr Dąbrowski (Pinokio) [dziś gra go Krzysztof Parda] jest po prostu prawdziwy – to chyba największy aktorski atut – w kreacji rozkapryszonego chłopczyka, Marta Parfieniuk bawi się drugoplanowymi kreacjami – chociażby Świerszczem, błyszczą Mariusz Wójtowicz i Krzysztof Grzęda. A obserwowanie na scenie – i poza nią – Grażyny Rutkowskiej-Kusa to prawdziwy smaczek.
Szymon Kiżuk, Żywy Pinokio, Gazeta Pomorska (03.03.2006)
Spektakl, podobnie jak Kandyd, którego reżyserował również Paweł Aigner, jest żywiołowy, komediowy i rozśpiewany. Teatralna przygoda dla widza rozpoczyna się jeszcze przed podniesieniem kurtyny. Mocnym atutem spektaklu są bajeczna i metaforyczna zarazem scenografia Michała Golubowskiego i muzyka Zbigniewa Krzywańskiego, byłego gitarzysty zespołu Republika.
Anna Pawłowska, Pinokio oswaja dzieci ze sztuką, Nowości (28.02.2006)
